سلامت محیط زیست به عنوان زیرساخت سلامت فردی و اجتماعی: تحلیلی جامعه شناختی

جامعه شناسان تاکید فراوان بر اثرات فردی و اجتماعی ناشی از مسایل محیط زیست دارند، و همواره به دنبال حل اینگونه مسایل هستند. به هم خوردن محیط زیست علاوه بر آثار فراوانی که دارد، اثرات فردی و اجتماعی جبران ناپذیری نیز به ویژه بر نقاط شهری بر جای می گذارد. جامعه شناسی همواره مدافع شرایطی است که در آن موقعیت محیط زیست، تنش های اجتماعی، به خطر افتادن سلامت گروه های مختلف اجتماعی و ... کمتر مخاطره آمیز گردد. به عبارت دیگر، آنها عموما به دنبال راه حل هایی از نوع تعادل جمعیتی و پیشگیری از تراکم جمعیت به ویژه در نقاط شهری هستند. اینکه چگونه بعضی از شرایط محیطی به لحاظ اجتماعی تبدیل به مساله می شوند، خود موضوع بحث بسیاری از جامعه شناسان و خبرگان محیط زیست است. در گذشته و در زمانی فقدان سلامت صرفا به شرایط بیولوژیک یا طبیعی نسبت داده می شد، در حالیکه بعدا جامعه شناسان به این نتیجه رسیدند که اشاعه بیماری ها تا حد زیادی به موقعیت اجتماعی- اقتصادی افراد، سنت ها و اعتقادات نژادی، و دیگر عوامل فرهنگی مربوط می گردد (White:2002).