نگرشی برمفهوم امکان سنجی جغرافیایی پیشرفت با تاکید بر پروسه توسعه یافتگی

نگرشها و دیدگاه های مختلفی در خصوص رسیدن جوامع به توسعه و شاخص های مرتبط با آن مطرح میشود . جغرافیا و توانمندیهای آن نیز عموما در کنار این معیارها وجود دارد . در مطالعات مختلف توسعه ای، توانمندی های محیطی را ظرف توسعه و پیشرفت و نهایتا رسیدن به توسعه میدانند.این دسته از مطالعات برای رسیدن به جمع بندی مناسب، از تلفیق دانش، روش و تجارب دو یا چند حوزه علمی و تخصصی، برای شناخت و حل یک مساله پیچیده و معضل اجتماعی چندوجهی استفاده می کنند.در این چارچوب توسعه نیز به عنوان یک امر چند وجهی محتاج تلفیق و ترکیب چندین دانش و مطالعات تخصصی می باشد. این نوشتار با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی می کوشد با تجزیه و تحلیل جایگاه مطالعات جغرافیایی و عناصر مربوط به آن ،نقش و ظرفیت جغرافیا را در روند توسعه و چالش های عدم توجه به موقعیت و مکان را مورد بررسی قرار دهد. نتایج تحقیق بیانگر الزام بازنگری در ظرفیت های جغرافیایی به عنوان پیش شرط ورود به مبحث توسعه با توجه به محدودیتهای اکولوژیکی و تکثرهای مختلفه جمعیتی در کشور است.

کلیدواژه ها:

جغرافیا ، توسعه ، سازماندهی سیاسی ، چالش های مکانی