بررسی رابطه بین نظام تعلیم و تربیت(آموزش و پرورش) با اقتصاد مقاومتی

هدف از این مطالعه بررسی رابطه ی بین نظام تعلیم و تربیت( آموزش و پرورش) با اقتصاد مقاومتی بوده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از ابزار و شیوه جمع آوری اطلاعات منابع کتابخانه ای، مقالات و سایتهای معتبر علمی استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داد که، آموزش و تربیت نیروی انسانی یکی از علل اصلی پیشرفت و توسعه اقتصادی هر کشوری است. لازمه آموزش و تربیت نیروی انسانی ماهر ، سرمایه گذاری بلند مدت در این زمینه است. آموزش و پرورش تنها نهادی است که در تمام بخش های سرزمینی ایران حضور دارد. این پتانسیل به آموزش و پرورش این امکان را میدهد که با همکاری سایر نهادهای مرتبط انسانهایی متعهد، کارآمد، با وجدان و خلاق برای جامعه تربیت کند. آموزش و پرورش مهم ترین و اصلیترین نهاد فرهنگی کشور است. این نهاد فرهنگی زمینه ها و بسترهای لازم را برای فرهنگ سازی کودکان و نوجوانان امروز و والدین آینده فرآهم میکند. با نگاهی کلی به برنامه ی اقتصاد مقاومتی متوجه میشویم که غالب سیاست-های حاکم بر اقتصاد مقاومتی، فرهنگی است. و بدون تحول فرهنگی و با نگاه صرفا0 اقتصادی نباید نسبت به تحقق اهداف سیاست های مذکور امید داشت. تاکید بر گفتمان سازی ،سبک زندگی و الگوی مصرف اسلامی ، روحیه مشارکت و کار جمعی ، خلاقیت و نوآوری ، کارآفرینی و مهارت از جمله مواردی هستند که در این سیاستها صریحا0 به آنها اشاره شده است که پرورش و نهادینه سازی آنها در محدوده وظایف آموزش و پرورش قرار میگیرد. در آموزش و پرورش علاوه بر برنامه های درسی آشکار، برنامه های درسی پنهانی نیز وجود دارد که تاثیر بسزایی بر شکل گیری فرهنگی دانش آموزان دارد. برنامه های درسی پنهان در مدارس نباید با برنامه های درسی آشکاری که بر پایه اقتصاد مقاومتی شکل گرفته اند تعارضی داشته باشد. از این رو، نقش آموزش و پرورش در تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی بسیار حیاتی است برای این که بتوان در یک جامعه اقتصاد مقاومتی را رواج داد نیازمند این هستیم که بسترهای فرهنگی را در جامعه نهادینه نماییم

کلیدواژه ها:

نظام تعلیم و تربیت ، اقتصادمقاومتی ، نیروی انسانی ، دانش آموزان