درک شیوه نفوذ آمریکا علیه نخبگان سیاسی ایران

یکی از موانع پیشرفت سیاسی در کشور، به موضوع بحران اعتقادی برخی از نخبگان سیاسی جامعه در پرتو اثرگذاری قدرت نرم آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران برمیگردد که در مقاطع مختلف، شکل و شیوه این جنبه از جنگ و نحوه کاربست آن با تغییر و تحولات جدیدی مواجه شده است. نظر به ناکارآمدی تهدیدهای سخت، این سبک از تلاش برای براندازی نظام، از زمان روی کار آمدن باراک اوباما در چارچوب مقوله نفوذ عملیاتی گردید که به عنوان یک روش مبارزه در حیطه سیاست بین الملل و ابزاری جهت بهینه کردن سیاست خارجی این کشور، الگویی با عناصر و شاخصهای نسبتا آشنا محسوب میشود که ظرف چند دهه اخیر به نوعی بر مفاهیم مترادف جدید آن همچون اقناء، تخریب از درون، و جهتدهی به افکار مردم و نخبگان کشورهای هدف در ابعاد مختلف و متنوع قابلیت ظهور و بروز یافته است. در این راستا، جنبه هدایت کردن، جذب کردن، اثرگذاری و سرمشق بودن نامحسوس جنگ نرم برای افراد و شخصیت ها، و همچنین به حاشیه راندن فرهنگ ملی و دینی انسانها در مسیر فرایند جهان موازی، الگویی به نسبت جوانتر قلمداد میشود که استفاده از آنها با ابزارهای پیچیده و روشهای نوین همراه و بهروزرسانی میگردد. ازهمینرو مقاله حاضر در یک مسیر منطقی ابتدا به بازتعریف قدرت در روایتها و برداشت نوین از آن، پیشینه و همچنین ویژگیهای جنگ نرم میپردازد، و سپس با عنایت به نقش آفرینی این شیوه مدرن از جنگ، تلاش میشود در پرتو گفتمانهای رایج و مسلط، و با تمرکز بر عناصر و مولفه های آن،اثرگذاری جنگ نرم نوین (نفوذ) را در خلق بحرانهای اعتقادی نزد نخبگان سیاسی کشور مورد واکاوی و تجزیه تحلیل قرار دهد

کلیدواژه ها:

قدرت ، نفوذ ، جنگ نرم ، ایران ، گفتمان ، رهبری ، نخبگان سیاسی ، ایالات متحده آمریکا