تمایزات مکانی در سفرهای گردشگری؛ مقایسه استان کهگیلویه و بویر احمد با سایر استان های کشور: 1390-93

ایران دارای پتانسیل های زیادی برای جذب گردشگر است که به طور مثال می توان به طبیعت زیبا و تاریخ و تمدن آن اشاره نمود. گردشگری می تواند به تنهایی اقتصاد این کشور را متحول کرده و علاوه بر ارزآوری، ایجاد اشتغال مستقیم و غیر مستقیم در بخش وسیعی انجام دهد. با این وجود، شواهد موجود نشان دهنده آن است که استان های کشور ازنظر توانایی جذب گردشگر باتوجه به جاذبه های گردشگری موجود، استان هایی همگن تلقی نمی شوند و می توان تمایزات آشکاری را در بین استان ها از این منظر مشاهده نمود. این در حالی است که تنها داده های محدودی برای بررسی ومقایسه بین استانی وجود داشته و از این رو، این پژوهش می کوشد از داده های تعداد سفر برای این مقایسه استفاده نماید. این مقاله در پی این است که با مقایسه استان های کشور، روند تعداد سفر را در طی دوره مورد نظر در این استان ها با تاکید بر استان کهگیلویه و بویر احمد مورد بررسی قرار دهد. نتایج این مطالعه نشان می دهد نه تنها استان های کشور از این منظر استان های همگن تلقی نمی شوند بلکه در رابطه بااستان کهگیلویه و بویراحمد که به نام استان چهار فصل نام گرفته و حتی گاهی از آن به عنوان شمالی در جنوب یاد می شود، در مقایسه با استان های دیگر از باب تعداد سفر و نیز سفر به مساحت در جایگاه مناسبی نبوده و به طور مثال در سال 1393 رتبه 26 را در میان استان ها دارا می باشد. از این رو از حیث سیاست گذاری بازیابی جایگاه مکانی استان ها از بعد گردشگری به طور کلی و نیز بازیابی جایگاه استان کهگیلویه و بویرا حمد به صورت ویژه امری لازم و ضروری است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، سفر ، ایران ، کهگیلویه و بویراحمد