امکانات پیوند روستایی شهری و تنوع بخشی به فعالیت های کشاورزی و غیر کشاورزی

امروز وجود تعامل دو سویه اجتماعی اقتصادی، محیط زیستی روستایی شهری و در نتیجه برنامه ریزی یکپارچه آن ها مورد تاکید برنامه ریزان است، اما نادیده انگاشتن تعاملات بخشی و برنامه ریزی مجزای روستایی و شهری بسیاری از زمینه های سرمایه گذاری و استفاده از منابع در دسترس طبیعی و انسانی در دو سوی این جریان و پیوند را با چالش مواجه ساخته و باعث شده است امکانات پیوند روستایی شهری و بسیاری از فرصت ها و راستای تنوع بخشی به فعالیت های کشاورزی و غیر کشاورزی قرار نگیرد. براین اساس، این پژوهش برای تبیین علی امکانات پیوند روستایی شهری در تنوع بخشی فعالیت های کشاورزی و غیر کشاورزی به شیوه کتابخانه ای انجام شده است. نتایج نشانگر آن است غلبه بر دو گانگی های سنتی در برنامه ریزی نیاز به سیاست گذاری و مدیریت یکپارچه به منظور هم افزایی میان دو کانون روستایی و شهری است. زیرا کم توجهی به تعاملات دو سویه در بین بخش های اقتصادی باعث شده ارتباط بین این بخش ها و فعالیت ها به صورت مکمل نباشد. همچنین مشخص شد، در ایران و کشورهای در حال توسعه، به دلیل برنامه ریزی متمرکز، جریان های دو سویه بخشی و فضایی همچون جابه جایی مردم، کالاهاف سرمایه و سایر تبادلات اجتماعی اقتصادی که می تواند نقش مهمی در تنوع بخشی به فعالیت های کشاورزی و غیرکشاورزی روستایی و شهری در فراگرد تحول آن ها داشته باشد، به شکل ناقص عمل می کند. بر این شالوده، توجه به امکانات پیوند روستایی شهری به منظور تنوع بخشی به فعالیت های کشاروزی و غیر کشاورزی در سازمان فضایی مناطق مورد تاکید و توصیه این پژوهش است.

کلیدواژه ها:

پیوند روستایی ، شهری ، تنوع بخشی ، فعالیت های کشاورزی و غیر کشاورزی ، تحول فضایی