آسیب شناسی سازمان سیاسی فضای ایران؛ با مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان

تقسیمات سیاسی فضای یک کشور به عنوان عاملی اساسی برای مدیریت فضای سرزمینی محسوب می گردد. آنچه در اینتحقیق مد نظر قرار دارد توجه به آسیب شناسی تقسیمات کشوری در منطقه جنوب شرق ایران استان سیستان و بلوچستانمیباشد. آسیب شناسی خود به معنای بررسی عوامل شناخت کاستی ها، آفت ها و مصیبت ها و ... می باشد باتوجه به اینموضوع که منطقه جنوب شرق کشور از موقعیت جغرافیایی و ژیوپلیتیکی خاصی برخوردار است لزوم بررسی سازمان سیاسیفضا در این منطقه احساس گردید. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی در صدد پاسخگویی به این سوال استکه بازتاب های توسعه ای و امنیتی تغییرات تقسیمات کشوری در استان سیستان و بلوچستان چیست یافته های تحقیقبیانگر این موضوع است عامل جمعیت و تعداد و تراکم آن، بیشترین نقش را در تقسیمات سیاسی فضای استان داشته است.از سویی دیگر استان سیستان و بلوچستان، از لحاظ منابع طبیعی اندکی ضعیف بوده و سرمایه گذاری های کلان هم در آنچندان انجام نشده است و به سرمایه و تلاش بیشتی نسبت به استان های پیشرفته نیاز دارد تا توسعه یابد؛ با این وجود، بهدلیل سطوح کم تقسیمات سیاسی- اداری نسبت به مساحت ان و جمعیت کم، سهم کمی از بودجه کشور را دریافت می –نماید. در نهایت میتوان بیان نمود مرزبندی های تقسیمات به گونه ای بوده که منابع محیطی را به صورت متوازن میانواحدها تقسیم نکرده است. همه این عوامل به عدم توسعه سرزمینی در استان دامن زده است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، سازمان سیاسی فضا ، استان سیستان و بلوچستان