بررسی خشکسالی حوزه قزل اوزن با استفاده از روش RDI

استان کردستان تحت تاثیر دو سیستم سینوپتیکی بزرگ مقیاس در طول سال قرار دارد. یکی سیستم پرفشار جنب حاره ای یا به اختصار STHP که در دوره گرم سال بر منطقه مستولی شده و باعث ایجاد پایداری دینامیکی هوا می شود. پیامد اقلیمی این سیستم تسلط هوای گرم و خشک و شرایط آفتابی و عدم هرگونه صعود هوا و نهایتا مانع از ایجاد بارش در سطح استان و به تبع آن در سطح منطقه مورد مطالعه می باشد. شاخص RDI یا شاخص خشکسالی احیایی، از جمله شاخص های جدید پایش خشکسالی می باشد که مورد توجه زیاد محققین قرارگرفته است.یکی از روش ها برای محاسبه این شاخص محاسبه مقدار تبخیر و تعرق پتانسیل سالانه ایستگاه مورد مطالعه با استفاده از روش هارگریوز- سامانی می باشد. با توجه به بررسی های انجام شده و تجزیه تحلیل داده های ایستگاه های موجود در منطقه و انطباق داده های اقلیمی ایستگاه ها با شرایط واقعی منطقه دو ایستگاه و اقلیم شناسی پاوه و بیجار انتخاب شده است. بررسی وضعیت اقلیمی منطقه نشان دهنده وجود اقلیم نیمه مرطوب سرد در بخش غربی منطقه به دلیل ارتفاع بیشتر (ایستگاه پاوه) تا اقلیم مرطوب در بخش شرقی منطقه در ایستگاه بیجار بر منطقه حاکم می باشد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، قزل اوزن ، RDI