فن روایت با نگاهی به رمان سووشون

فن روایت، مجموعه فنون و شگردهایی است که به چگونگی عرضه ی رویدادهای داستان مربوط می شود و شامل سه ابزار تلخیص، صحنه و توصیف است. نویسنده با استفاده از هرکدام از این ابزارها اهمیت حوادث را نشان می دهد و سرعت طرح داستان را کنترل می کند. شتاب داستان در تلخیص، مثبت، در صحنه، ثابت و در توصیف، منفی است. هدف این مقاله بررسی فن روایت، انواع آن و شتاب غالب در رمان «سووشون» است و به طور ویژه در صدد رسیدن به این نتیجه است که «سیمین دانشور» ابزار این فن را در روایت کردن داستانش چگونه به کار برده است و تأثیر این ابزار بر شتاب داستان تا چه حد است. این اثر ارزشمند و خواندنی یکی از رمان های موفق معاصر با بن مایه ای سیاسی- اجتماعی است که وقایع آن در نیمه اول سال 1322 ش رخ می دهد

کلیدواژه ها:

تلخیص ، صحنه ، توصیف ، شتاب داستان ، سووشون