نوع ادبی بازنویسی و ضرورت آن در ادبیات فارسی

بازنویسی زبان و ادبیات کهن فارسی، گنجینه ای است نادر از داستان ها و حکایت های حکمت آمیز و انسان ساز که انتقال آن به کودکان و نوجوانان به عهده نویسندگان متعهد و اهل قلم هوشیار ایران زمین است در این پژوهش نوع ادبی بازنویسی در ادبیات فارسی مورد بحث و بررسی گرفته و هدف آن تعریف مفهموم بازنویسی در ادبیات و ضرورت بازنویسی در فرهنگ ادب زبان فارسی بوده، در این مقاله آثار منتشر شده میزان توجه و چگونگی رویکرد نویسندگان کودک و نوجوان مورد بررسی قرار گرفته است. . بی شک روش انتقال این میراث ارزشمند، درک عمیق از آن ها و آشنایی با ویوگی های این گروه مخاطب و بکارگیری شیوه های جدید و خلاق را می طلبد .

کلیدواژه ها:

بازنویسی ، ادبیات ، زبان فارسی ، فرهنگ ، خلاقیت