جلوه های رئالیسم ،ناتورالیسم و کلاسیسم در اتوبوس دولت آبادی

محمود دولت آبادی نویسنده ی پر آوازه ی قرن اخیر صاحب آتار بسیار ارزشمندی در نثر فارسی است که آثار منثور او به خوبی در میان ادبیات داستانی معاصر جا باز کرده اند و طرفداران فراوانی پیدا کرده اند.شاید کم آوازه ترین اثر این نویسنده ی توانمند کتاب اتوبوس باشد که به عنوان یک فیلمنامه ی موفق به نمایش گذاشته شد . در این مقاله به بررسی مکتب های ادبی در فیلمنامه ی اتوبوس ایشان پرداخته می شود.در این اثر زیبا و کم نام دولت آبادی اندیشه های مکتب های رئالیسم ، ناتورالیسم و سمبولیسم دیده می شود.از جمله بارزترین نمودهای رئالیستی اثر ، توجه به اجتماع معاصر ، توجه به واقعیت ، بهره گیری از افراد عادی جامعه به عنوان قهرمان و توجه دقیق به جزئیات است.استفاده از زبان محاوره ، سخن گفتن از زشتی ها ، شکستن حرمت کلمات ، به تصویر کشاندن فقر و بی عدالتی ، شرح دقیق جزئیات حوادث و پایان تراژیک داستان از بازرترین نمودهای ناتورالیسم در این اثر است.وجود ابهام در فهم بعضی از مفاهیم ، بهره گیری از زبان سمبول - که خود برای فهم نیاز به تفسیر دارد - ، وجود واقعیتی دیگر در پس واقعیت موجود و استفاده از تصاویری عینی و ملموس برای بیان افکار و مفاهیمی انتزاعی از جمله ویژگی های مکتب سمبولیسم در این اثر است

کلیدواژه ها:

اتوبوس ، محمود دولت آبادی ، رئالیسم ، ناتورالیسم ، سمبولیسم