جشن های اسطوره ای ایران نماد فرهنگ و تمدن قوم آریایی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,412

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

LANGUAGE01_277

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395

چکیده مقاله:

اسطوره را باید داستان و سرگذشت مینوی دانست که اصل آن معلوم نیست وبا آیینها و عقاید دینی پیوندی نا گسستنی است و همواره هاله ای از تقدس قهرمانان آن را گرفته است. از مضامین اساطیری این سرزمین می توان به جشنهای باستانی ایرانیان اشاره کرد. آثار بازمانده از دوره هخامنشی گویای دو نوع گاه شماری در این دیار کهن است. دوره اول«گاه شماری پارسی باستان» است. شاید این نوع گاه شماری پس از مهاجرت آریاییان و تاثر ایرانیان از بابل،آشور و عیلام آغاز شده است.آغاز سال در این نوع تقویم از خزان است و جشنهای مهرگان به عنوان جشنهای آغاز سال برپا می شد. دوره دوم که «گاه شماری اوستایی جدید» نام دارد متاثر از گاه شماری ساده و منظم مصری است که ماههای آن سی روز بود و هر یک از روزهای ماه به نام امشاسپند یا ایزدی نامیده می شد. نام ماهها هم به نام دوازده تن از همین امشاسپندان بود.در این نوع گاه شماری آغاز سال از فصل بهار بود و نوروز به عنوان جشن های آغاز سال نمادی ویژه ای داشت. در گاه شماری جدید اوستایی به هنگام تطبیق هر یک از روزهای ماه با نام همان ماه ایرانیان آن روز را جشن می گرفتند پس در دوازده ماه 12 روز جشن برگزار می شد. با عنوان: 1-فروردگان 2-اردیبهشتگان 3-خردادگان 4-تیرگان 5-امردادگان 6-شهریورگان 7-مهرگان 8-آبانگان 9-آدر جشن 10-دیگان 11-بهمنجه یا بهمنگان 12-اسپندارمذ یا جشن مزدگیران. افزون بر این جشنها ایرانیان در طول سال، شش جشن بزرگ که«گهنبار» نام داشت، برپا می کردند بر طبق اساطیر زرتشی آفرینش در این شش هنگام ترتیب یافته بود.این جشن ها نمادی از فرهنگ غنی ایران و آینه تمام نمای عقاید و آداب و رسوم ایرانیان است که ریشه در دین و خداپرستی آنان دارد

نویسندگان

منیره خلیلی محله

مربی دانشگاه آزاد واحد شبستر ، گروه زبان وادبیات فارسی ، آذربایجان شرقی ، ایران

زهره سرمد

استادیار دانشگاه آزاد اسلامی یادگار امام ، گروه زبان وادبیات فارسی ، تهران ، ایران

لاله قربانی مرزدشتی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • - آموزگار، ژاله (1376) : تاریخ اساطیر ایران . تهران ...
  • استروس، لوی، فسکی مالینو، کراپ _ الکساندر، کارنور، ژان، آبراهام، ...
  • - اسدی طوسی _ علی ابن احمد (1356) : لغت ...
  • اسماعیل پور، ابوالقاسم (1377): اسطوره بیان نمادین . تهران : ...
  • - اوشیدری، جهانگیر (1371) : دانشنامه مزدیسنا .تهران : نشر ...
  • - بلعمی، محمد ابن محمد (1341) : تاریخ بلعمی . ...
  • - بهار، مهرداد (1374) : جستاری چند در فرهنگ ایران ...
  • - بویس، مری (1376) : تاریخ کیش زرتشت _ مترجم ...
  • - بیرونی، ابوریحان (1352): آثار الباقیه، مترجم : اکبر دانا ...
  • بیرونی، ابوریحان : التفهیم لاوائل صناعه التنجیم تهران : انتشارات ...
  • - تبریزی، ابن خلف، برهان قاطع : انتشارت موسسه مطبوعاتی ...
  • دوست خواه، جلیل (1370) : اوستا کهن ترین سرودها متن ...
  • - رضی، هاشم (1383) : جشن های آب . تهران ...
  • - رضی، هاشم (1383): جشن های آتش . تهران : ...
  • - زرین کوب، عبدالحسین (1369) : در قلمرو وجدان . ...
  • - سرخوش کرتیس _ وستا : (1376) ...
  • - عرب گلپایگانی، عصمت (1376) : اساطیر ایران باستان . ...
  • عفیفی 0 رحیم . (1374): اساطیر و فرهنگ ایران در ...
  • - قدیانی، عباس (1384) : تاریخ فرهنگ وتمدن ایران در ...
  • قرشی، امان الله (1385): آب و کوه در اساطیر هند ...
  • کراسنوولسکا، آنا (1382): چند چهره کلیدی در اساطیر گاه شماری ...
  • - متحدین، ژاله (1381) : دانشنامه کوچک ایران . تهران ...
  • - هینلر راسل، جان (1383) : شناخت اساطیر ایران، مترجم ...
  • هینلر، جان (1381) : شناخت اساطیر ایران، مترجمان : ژاله ...
  • نمایش کامل مراجع