نقد تطبیقی حکایت های بهارستان جامی با داستان های مینی مالیستی

تأکید و تمرکز فرمالیست ها بر خلق فرم های نو با کمک استراتژی های کلامی، خالقان آثار ادبی را بیش از پیش به سوی مسائل مربوط به فرم و تکنیک کشاند. نویسندگان این عرصه با بهره مندی از شگردهایی چون: بی پیرایگی و سادگی زبان و مفاهیم، غافل گیری، بکارگیری تم جذاب، خلاصه گویی و کمال ایجاز و واقع گرایی به آفرینش گونه ای داستانی نائل شدند که بر مبنای فرم و ظرافت های تکنیکی و بیان موضوع در کم ترین حجم ممکن و نفوذ به عمق آگاهی و عواطف خواننده خلق شده است و به مینی مالیسم شهرت یافت. در برخی آثار کلاسیک نثر فارسی همچون بهارستان جامی حکایت های کوتاهی وجود دارد که به عقیده بعضی پژوهشگران شباهت های فراوانی با داستان های مینی مال دارند. این پژوهش به بررسی وجوه تشابه و تفاوت حکایت های کوتاه بهارستان جامی با مشخصه های مینی مالیسم پرداخته و در صدد اثبات این نکته است که به رغم نظر برخی از پژوهشگران، حکایت های کوتاه بهارستان جامی نه تنها با داستان های مینی مالیستی کاملاً قابل انطباق نیستند، بلکه در کنار شباهت های ظاهری و صوری که دارند، تفاوت های بارزی نیز میان آن ها وجود دارد

کلیدواژه ها:

داستان های مینی مال ، مینی مالیسم ، حکایت ، بهارستان جامی