شرط حل و فصل اختلاف و اصول حاکم بر آن در قراردادهای نفتی

شرط حل و فصل اختلاف یکی از شرط های مهم در قراردادهای نفتی می باشد که معمولا در پایان شروط قراردادی گنجانده می شود. اختلاف مانند یک سرطان است که اگر رشد کند روابط طرفین ، پروژه و... را تحت تاثر قرار می دهد. روش هایی که طرفین برای حل و فصل نمودن اختلاف به آن رجوع می کنند در شرط حل اختلاف گنجانده می شود. نحوه تنظیم این شرط ممکن است موجب افزایش هزینه یا کاهش آن شود، کارایی نداشته و همراه با تشریفات طولانی باشد و سریع و موثر نباشد. برای تنظیم این شرط باید به اصول و فاکتورهایی را را مورد توجه قرار داد . این اصول و شرایط عبارت اند از: پیش بینی پذیری، روشن و مشخص و بدون ابهام بودن، حفظ رابطه، شرط الزامی قبل از مراجعه به داوری(یا دادگاه)، شرط های چند مرحله ای، شرط جامعیت و یا گستردگی اختلاف.

کلیدواژه ها:

اختلاف ، پیش بینی پذیری ، مشخص و روشن بودن ، حفظ رابطه ، شرط جامعیت ، شرط چند مرحله ای