احکام شبیه سازی از منظر فقه و حقوق مدنی ایران

اهمیت سلول های بنیادین بدین لحاظ است که این سلول ها قادرند به طور نامحدود هر نوع سلول را به وجود آورند که این خصوصیت باعث استفاده ی حیرت آور این سلول ها در علم پیوند شده است مهم ترین کاربرد فعلی سلول های بنیادی، در سلول درمانی است. شبیه سازی درمانی، مستلزم از بین بردن پیش رویان بوده و بدین لحاظ ابهام سقط جنین که عملی حرام است را ایجاد می نماید اما، از منظر فقه امامیه، براساس اصاله البرایه و اصاله الاباحه و قاعده کل شی لک حلال حتی تعلم انه حرام بعینه فتدعه و با توجه به اینکه ادله ی منع سقط جنین ناظر به مراحل بعد از استقرار آن در رحم است از بین بردن آن برای استحصال سلول های بنیادی قابل تجویز به نظر می رسد و حکم اولی شبیه سازی، جواز مطلق است نظام حقوقی ایران، مخالف با تمام اشکال شبیه سازی را عقلایی نمی داند و معتقد است که شبیه سازی درمانی را باید با وضع قوانین مفید تجویز نمود. پژوهش حاضر به بررسی به کارگیری فناوری سلول های بنیادین و مغایرت یا عدم مغایرت آن با کرامت انسان و بررسی رابطه ی انسان با اعضا و سلول های بدن خود و همچنین بررسی منشا حق حیات و حمایت از شخصیت حقوقی انسان در فقه و حقوق ایران می پردازد.

کلیدواژه ها:

سلول های بنیادین ، رویان انسانی ، شبیه سازی ، فقه ، حقوق