جایگاه پیشگیری وضعی در کاهش تصادفات منجر به صدمات بدنی

در کشورهای توسعه نیافته و غیرصنعتی، حوادث ناشی از رانندگی قربانیان زیادی می گیرد، به طوری که گسترده ی این حوادث در میان مردم، نگرانی فراگیری را موجب شده است. بهترین راه مقابله با این حوادث و جرایم، پیشگیری است. در حال حاضر، با پیش بینی مسئولیت مدنی برای رانندگان تا حدودی از آسیب دیدگان این حوادث حمایت می شود، اما رویکرد از وقوع این حوادث مغفول مانده است. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و اساد و مقالات معتبر به بحث جایگاه پیشگیری وضعی در کاهش تصادفات منجر به صدمات بدنی پرداختیم. که این مطالعات نشان می دهد که اعمال ضمانت اجرای کیفری در این حوادث چندان موفق نبوده و باید به تقویت مسائل پیشگیرانه همت گماشت. در رابطه با پیشگیری از این جرایم باید اقدامات آموزشی و اصلاحی مورد توجه قرار گیرد. آمار تصادفات، جرائم رانندگی و تلفات انسانی ناشی از آن ایران را از نظر شاخصه های ایمنی ترافیک و تصادفات رانندگی در ردیف کشورهای کمتر ایمن جهان قرار داده است. با توجه به اینکه با شناخت علل وقوع جرائم و با اتخاذ راهکارهای پیشگیرانه مناسب می توان از وقوع آنها جلوگیری به عمل آورد. در چنین شرایطی قانون گذار بایستی با سیاست جنایی سنجیده در عرصه قانون گذاری، قوانینی را وضع نماید که پاسخگوی شرایط حاضر بوده و در راه پیشگیری از تخلفات کارایی لازم را داشته باشد.

کلیدواژه ها:

جایگاه پیشگیری وضعی ، کاهش تصادفات ، صدمات بدنی