توسعه شهری و ضرورت پیشگیری وضعی از بزهکاری

امنیت، موهبتی است که در سایه آن زندگی جریان می یابد و در نـبودش حـیات می میرد. در دودهه اخیر، مسئله ایمنی شهری و ضرورت کاهش نـاهنجارهای شـهری، دغدغه مهم مدیران و برنامه ریزان بوده است زیرا امنیت، زمینه ساز و بستر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است و خود نیز از این عناصر تأثیر می پذیرد .افزایش امنیت در شـهرها افـزون بـر مزایای ظاهری چون تقویت هویت، سرزندگی، کارایی و زیبایی فضا، این مزیت را دارد که مـردم در فضای ایمن حضورمؤثرتری دارند و زندگی، فعالیت، سرمایه گذاری و کسب و کار رونق بیشتری می گیرد و در نتیجه از نظر مالی و اقتصادی شاهد رشد افزون تری خواهیم بـود، و بـرعکس فـضاهای ناامن، دافع مردم و سرمایه گذاران خواهد بود. بخشی از ناامنی شهری حاصل از وقوع بزهکاری است. بزه یـک رفـتار اجتماعی منفی است که همواره مورد توجه علوم مختلفی چون حقوق، جرم شناسی، جامعه شناسی، جغرافیا، روانشناسی و علم رفتارشناسی قرار دارد. نظریه پردازان این رشته ها در کـنار بـررسی عـلل و پیامدهای این پدیده، به دنبال یافتن راهکارهایی برای کاهش میزان بزهکاری هستند. پیشگیری، از جمله پیـشگیری وضعی از بـزهکاری بـه عنوان یکی از راه های مبارزه با حوادث ناگوار همیشه مورد توجه انسان بوده است. و منظور از پیشگیری وضعی از بزهکاری، یعنی مجموعه تـدابیر، تصمیمات، برنامه ها و اقـداماتی را شـامل می شود که قبل از روی دادن بزه انجام می شود تا مانع از وقوع آن گردد. لذا در این گونه پیشگیری بـا تـاکید بر این مسئله که بزه در ظرف مکان وزمان روی می دهد می توان بـا تمرکز بر مؤلفه زمان و مکان میزان بزهکاری را کاهش داد. در این مقاله با روش علمی- توصیفی سعی شده است به ضرورت پیشگیری وضعی به منظور مقابله با پدیده بزهکاری، همگام با توسعه جوامع شهری پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، پیشگیری وضعی ، جوامع شهری