جایگاه مصلحت کودک در دعاوی حضانت در قوانین ایران

مصلحت به واقع همان خیر و صلاحی است که هماهنگ با حکمت و در راستای اهداف والای انسان است. حضانت را دو وجهی دانستند به این معنی که هم چهره ایی از حق دارد و هم چهره ای از تکلیف. حق است به دلیل اختیاراتی که به سرپرست طفل می دهد و حق تقدمی را که برای او به وجود می آورد. در قانون مدنی ما به طور صریح در خصوص حضانت و مصلحت کودک هیچ ماده ای بیان نشده است ولی تا جایی مصلحت کودک آورده شده است که در مسیر صحیح قرار گیرد. رویه ی قضایی مصلحت کودک را در صورتی جدی قرار می دهد که به کودک از نظر جسمی وروحی آسیب وارد نشود و برای رشد و تکامل وی ضروری باشد. به موجب کنوانسیون حقوق کودک و اعلامیه ی جهانی حقوق کودک والدین و یا قیم قانونی، والدین مسیولیت عمده را در مورد رشد و پیشرفت کودک به عهده دارند و اساسی ترین مسیله آنها حفظ منافع عالیه کودک است.

کلیدواژه ها:

حضانت ، رویه قضایی ، جد پدری ، مصلحت ، صغیر