تبیین نسبت کرامت انسان با مجازات های کیفری وی در حوزه ی سرقت از دیدگاه قرآن

واژه ی کرامت از جمله لغات ارزشی است که که همواره همه ی مکاتب و نظام های حقوقی و اندیشمندان، در پی ارایه ی راهکارهایی برای حفظ و بسط آن در حد ایده آل، آن طور که شایسته ی آدمی است، می باشند. با گذر زمان و پیدایش سازمان ملل، توافقات و معاهداتی به تصویب دول جهانی رسیده است که با ممنوع اعلام نمودن اموری از قبیل شکنجه و مجازات خودسرانه، بر حفظ و لزوم حیثیت و کرامت انسانی تاکید می ورزد. دین اسلام نیز که بر پایه ی احترام و گرامی داشتن مقام کرامت انسانی بنا شده، در آیاتی چند از کلام الله مجید این اندیشه را به منصه ی ظهور رسانده، با فصیح ترین اوصاف ممکن آدمی را شایسته ی برخورداری از کرامت ذاتی و شرافت و شایسته ی این جایگاه معرفی نموده است. در جوار کرامت انسانی و در مقام پاسداشت کرامت، برای متجاوزان کیفرهایی مقرر فرموده که دارای خصوصیات منحصر به فردی می باشند. این مجازا ها در همه ی نظام های حقوقی با شدت و ضعف متفاوت پیش بینی شده است. در این نوشتار پس از ذکر مباحث مقدماتی در مورد هر یک از مپس از ذکر این مباحث مقدماتی، وارد بحث از آیات مربوط به سرقت شده ایم و به تفصیل در مورد اصطلاحات مطروحه، ابتدا به تبیین بزه سرقت و شرایط تحقق مستلزم کیفر پرداخته ایم، سپس اهداف قانونگذار اسلام را (مطابق با قانون موضوعه ی ایران) در مورد آن بررسی نموده ودر نهایت نسبت کیفر جرم سرقت با کرامت انسانی را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و جلوه های د پاسداشت کرامت انسانی بزهکار در این مجازات را برشمرده ایم.

کلیدواژه ها:

کرامت ، مجازات ، سرقت