بررسی تعهدات بایع در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و تطبیق آن با حقوق ایران و فقه شیعه

با گسترش معاملات و تجارت در سطح بین الملل نیاز به وجود قوانین حاکم بر این معاملات همواره احساس می شود، پس از تدوین و تصویب کنوانسیون سازمان ملل متحد راجع به قراردادهای بیع بین المللی کالا در سال 1980 ایران تا کنون عضویت خود را در این سازمان اعلام نکرده است. از جمله موانع برای پیوستن به این کنوانسیون می تواند احتمال مغایرت مقررات آن با قوانین داخلی باشد. تعهدات بایع در این کنوانسیون در مواد 30 الی 44 آمده که پس از بررسی موارد اصلی آن که عبارتند از : 1)انتقال مالکیت کالا ، 2) تسلیم کالای مورد معامله، 3) مطابقت کالا با اوصاف و شرایط قراردادی و تطبیق دادن آنها با مقررات قوانین داخلی و قواعد فقه امامیه به این نتیجه می رسیم که اختلاف های موجود آنچنان پر رنگ و اساسی نیست که نتوان مقررات کنوانسیون را در زمینه تعهدات بایع در ایران به اجرا گذاشت.