تعیین تابعیت شرکت های تجاری در حقوق اتحادیه اروپا، فرانسه و ایران

توسعه روابط اقتصادی بین المللی، بحث از تابعیت شرکت ها را به راه می اندازد. اولین نگرانی در ارتباط با ملاک های تعیین کننده تابعیت، یافتن ملاکی است که به قدر کفایت برای تعیین الحاق حقوقی شرکت ها ساده باشد؛ در این راستا پیشروی اصل محل تشکیل شخص حقوقی به عنوان ملاک الحاق حقوقی باعث می شود که بقای ملاک اقامتگاه واقعی آن طور که توسط برخی کشور های عضو اتحادیه اروپا از جمله فرانسه اتخاذ شده است، مورد تردید قرار بگیرد و قواعد حقوق بین الملل خصوصی فرانسه با اتخاذ ملاک اقامتگاه اصلی اساسنامه ای به سمت ملاک محل تشکیل شخص حقوقی گرایش پیدا بکند. در حقوق داخلی ایران نیز اصل بر ملاک اقامتگاه اصلی است؛ هر چند از ملاک کنترل هم در مواقعی به صورت استثناء استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

تابعیت ، تفکیک اقامتگاه ها ، اقامتگاه واقعی ، اقامتگاه اساسنامه ای ، ملاک کنترل