بررسی امکان داوری الکترونیک در ایران و مقررات مرتبط با آن

داوری الکترونیک به لحاظ ماهوی از قواعد یکسانی در مقایسه با داوری سنتی تبعیت می کند و این دو فقط در تشریفات با یکدیگر اختلاف دارند و نیز مبنا بر این است که لازمه صحت و اعتبار داوری الکترونیک، رعایت حقوق طرفین و اصول دادرسی عادلانه است و تخلف از این اصول موجب بی اعتباری رسیدگی خواهد بود. در این مقاله ضمن بررسی امکان داوری الکترونیک در ایران و مقررات مرتبط با آن بررسی می گردد که آیا در داوری الکترونیک که لوایح، مستندات، جلسه رسیدگی و همچنین رای صادره در محیط مجازی انجام می شود، همان ارزش حقوقی را دارد و آیا رای صادره در نهایت قابلیت استناد دارد و می تواند مجوز صدور اجراییه باشد یا خیر

کلیدواژه ها:

داوری الکترونیک ، محیط مجازی ، داوری سنتی