بررسی تطبیقی نصوص و راه حل های قابل اعمال بر سیستم ورشکستگی بین المللی

امروزه آثار تجارت خارجی در پیشرفت یا تزلزل اقتصاد شرکت ها و کشورها غیرقابل تردید است و بنابراین آگاهی از اصول پذیرفته شده حقوق تجارت بین الملل به ویژه در زمینه ورشکستگی و رعایت قواعد آن بی فائده نیست. تحقیق حاضر با هدف بررسی تطبیقی نصوص و راه حل‌های قابل اعمال بر سیستم ورشکستگی بین المللی انجام گرفت. بدین منظور در دو بخش تعاریف و قانون ماهوی حاکم بر ورشکستگی به بررسی تطبیقی اقدام شد، به طوری که می توان گفت ورشکستگی، زمانی بین المللی محسوب می گردد که کلیه عناصر مرتبط با آن؛ از قبیل ورشکسته، اموال ورشکسته، بستانکاران، بدهکاران ورشکسته و... در حوزه قضایی یک کشور قرار نداشته باشد. تشخیص دادگاه صالح برای رسیدگی به دعوای ورشکستگی بین المللی، میزان اعتبار رأی صادره توسط دادگاه صالح نسبت به اموال موجود ورشکسته در خارج از قلمرو سیاسی کشور مقر دادگاه و طرح دعاوی متعدد در محاکم کشورهای مختلف و متعاقب آن، امکان صدور آرای متعارض را می توان به عنوان مهمترین چالش های ورشکستگی بین المللی دانست. در رفع تعارض احکام دادگاه ها، کشورها عموماً به سه طریق عمل نموده اند؛ برخی تنها یک دادگاه را برای رسیدگی به ورشکستگی بین المللی صالح می دانند. برخی دیگر، دادگاه را به اموال موجود در قلمرو سیاسی کشور مقر آن صالح می دانند. برخی نیز، بین اموال منقول و غیرمنقول تفکیک قائل شده و سعی در جمع بین دو دیدگاه قبلی داشته اند.

کلیدواژه ها:

دادگاه صالح ، دعاوی متعدد ، ورشکستگی بین المللی ، آرای متعارض