معیارهای احراز رابطه کارگری و کارفرمایی

یکی از مبانی و ارکان حقوق کار قراردادی است که فی مابین کارگر و کارفرما نوشته میشود. این قانون اصطلاح جدیدی است که برای توافق بین کارگران و کارفرمایان به جهت انجام کار و دریافت حقوق به کاربرده می شود. این اصطلاح که از واژه عقد اجاره انسان در حقوق غربی وام گرفته شده است. قرار داد کار و مبانی فقهی و حقوقی آن با توجه به آخرین قوانین و مقررارت حاکم بر روابط کار و کارفرما و حقوق ناشی از آن، در ایران قرارداد کار که مشخص کننده مفاهیم کارگر، کارفرما و وجود رابطه کار است؛ در واقع مبین محدوده شمول قانون کار و لزوم تبعیت کارگر و کارفرما از قانونکار می باشد. از آنجایی که حقوق کار مربوطه با گروه زیادی از کارگران، کارفرمایان، پیمانکاران، پزشکان، شرکت های خصوصی، شرکت های تولید و خدماتی، کشاورزی، موسسات مالی و اعتباری و بانکها و به طور کلی تمامی اقشار جامعه از اعم از فقیر و غنی را در برمی گیرد تلاش بر این شده است تا در این ابتدا به بیان مسئله و اهمیت موضوع پرداخته آنگاه مفاهیم و اصطلاحات بیان می شود آنگاه مبانی مسئولیت کارفرما در قبال کارگر، شرایط مسئولیت کیفری کارفرما، مبانی مسئولیت کارگر در مقابل کارفرما بیان می شود.

کلیدواژه ها:

کارگر ، کارفرما ، قانون کار ، مسئولیت کیفری کارفرما