نگاهی تطبیقی بر مساله شفاعت در قرآن وروایات از دیدگاه فقهای عامه وامامیه

از جمله مباحث تفسیری - کلامی شفاعت است که آیات قرآنی سبب طرح آن در میان اندیشمندان اسلامی در علوم فقهی و حقوقی گردیده است. مباحث مربوط به شفاعت به دو دسته کلی شفاعت کنندگان و شفاعت شوندگان تقسیم می گردد.هر چند که شفاعت از جانب نظام حقوقی ایران مورد بی مهری و کم حوصلل ی قرار گرفته و در نتیجه ی متروک گذاشت ایا موضوع مهم موجب ازدهام جمعیت کیفری گردیده. لذا قانون ذار باید با تغییر رویه ضلما به رسمیت شناختشفاعت یا پایمردی نزد حاکم به نفع خاطی و کیفرزدایی از بسیاری از جرایم، جامعه را به سوی مشارکتی کردن پاسخ به جرایم سوق داده و از وقو و تکرار آنها جلوگیری کند. در بررسی مساله شفاعت از دیدگاه فقهای عامه وفقهای امامیه چنیا استنباط می شود که هدف از عفو وبخشش خداوند در ایا دنیا اصلاح وتربیت انسانهاست . وقتی سخا از توبه به میان میآید منظور بازگشت فرد از گناهان و جبران گذشته در ایا دنیا می باشد زیرا پشیمانی در قیامت به حال فرد دی رسودی ندارد. لذا ایا عفو و بخشش که یکی از شرایط لازم برای عملی شدن آن، در همیا دنیا میباشد با شفاعت امکان پذیر است و دور از نظر نیست که فردی که از عمل نادرست خود اظهار ندامت نماید بتواند با وساطت و پایمردی افراد دیگری، نزد حاکم (قاضی) مورد عفو و بخشش قرار گیرد که در نتیجه، ایا عمل میتواند در تربیت فرد مجرم و گناهکار بسیار موثر بوده و باعث رشد و ترقی او در دنیا گردد

کلیدواژه ها:

شفاعت ، توبه ، وساطت ، عفو ، فقهای عامه