شرایط قانونی تکرار جرم در قانون مجازات اسلامی سال 1392 و تاثیرآن بر میزان مجازات

تکرار جرم حالت کسی است که پس از محکومیت قطعی در دادگاه صالح، مرتکب جرم دیگری شود، سیر تحولات قانونگذاری در ایران شاهد غلبه و تاثیر نظریه ارعاب و بازدارندگی مجازات ها و اندیشه سزادهی متاثر از مکاتب کلاسیک و نئوکلاسیک حقوق جزا هستیم و از این رو قانونگذار ایرانی هماره تکرار جرم را به عنوان یکی از کیفیات عام تشدید مجازات مورد پذیرش قرار داده است. در قبل از انقلاب اگر مرتکب حکم قبلی او قطعیت یافته و مرتکب جرم دیگری شود اما در بعد از انقلاب برای شمول تکرار باید مجازات قبلی اجرا شده باشد. در قانون کیفری 1392 تشدید مجازات جرم منوط است بر این که ارتکاب جرم در مدت معینی باشد بدین است که سابقه کیفری یک فقره و دو فقره و یا بیشتر از دو فقره باشد کسی را که مرتکب جرم گویند که سابقه ی محکومیت جزای داشته باشد تکرار جرم بر طبق قانون از موجبات تشدید محسوب می شود ولی نباید آنرا با تعدد جرم اشتباه کرد زیرا به طوریکه بیان کردیم در تکرار جرم به خلاف تعدد جرم وجود محکومیت قبلی ضروری است ارتکاب مجدد جنحه یا جنایت مشمول قواعد تکرار جرم است و بر طبق فقره دوم از همان ماده در مورد محکومیت به حبس تادیبی بیش از دو ماه تا پنج سال از تاریخ مدت مجازات خواه حکم اجرا شده یا شده باشد ارتکاب مجدد جنحه یا جنایت مشمول قواعد تکرار جرم می باشد مساله ای که ممکن است در عمل پیش آید این است که هنگام صدور حکم در مورد محکوم محکومیت های سابق او و اجرا یا عدم اجرای آنها بر دادگاه روشن نباشد.

کلیدواژه ها:

تکرار جرم ، نظام های کیفری ، حقوق ایران