بررسی و تحلیل پدیده ی حضانت درقانون مدنی و تطبیق آن با فقه امامیه

حضانت امری بسیار مهم است و در روابط پدر و مادرها به ویژه درهنگام جدایی ، اهمیت ویژه ای پیدا می کند ، و حتی در بسیاری از موارد مهم ترین مورد اختلاف در بین زوجین رو به متارکه ، مساله ی حضانت می باشد. در این پژوهش ابعاد مختلفی مانند تحلیلی ، تطبیقی ، انتقادی ، جامعه شناختی ، روانشناختی و.... مورد بررسی قرار می گیرد. از مهم ترین اهداف پژوهش حاضر، بررسی دقیق و تحلیلی پدیده ی حضانت و تطبیق آن با فقه امامیه ، و شناخت هر چه بیشتر زوایای مختلف آن ، و بیان مشکلات اجتماعی و قانونی در حوزه ی حضانت درجهت بهبود آن ها ، و نقش ابوین ، کودک و دادگاه در این امر می باشد. روش تحقیقی که در این پژوهش به کار برده ایم، توصیفی تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات نیز کتاب خانه ای است. در پایان این پژوهش به این نتیجه رسیده ایم که ، به رغم توجه و دقت نظر قانون گذار در امر حضانت و هم چنین ، بنیان های استوار فقهی در این امر و تاییدات آن بر قانون ، کماکان پدیده ی حضانت محل درگیری و مبتلا به مشکلات بسیار است؛ و باید دانست که هیچ گاه نمی توان چیزی را جایگزین کانون گرم خانواده برای کودک دلبندکرد؛ باید درک کرد که کودک زنده است ، و حق دارد در مورد چیزی که در رابطه با وی است ، اظهارنظر کند؛ و البته قانون گذار را بایست در جهت بهبود وضعیت مادر در امر حضانت ستود. این پژوهش، اختیارات و تکالیف لازم از سوی دادگاه را در پدیده ی حضانت، از مهم ترین دستاوردهای قانون گذار می داند.

کلیدواژه ها:

حضانت ، قانون مدنی ، فقه امامیه ، کودک ، پدر و مادر ، دادگاه