جایگاه خیارات مختص بیع در قراردادهای الکترونیک

از آنجا که قراردادهای الکترونیکی در بستری مجازی منعقد می شوند، شیوه ظهور و تحقق برخی از این خیارات با نوع سنتی آن متفاوت می باشد، که البته این تفاوت تنها از جنبه شکلی بوده و تاثیری بر نحوه اعمال خیار و احکام کلی آن نخواهد داشت. بنابراین در خیاراتی هم چون خیار عیب، خیار شرط، خیار غبن، خیار تفلیس، خیار تبعض صفقه، خیار حیوان، و خیار تاخیر ثمن، به دلیل اینکه تحقق آنها هیچ ارتباطی به نحوه شکلی انعقاد قرارداد ندارد، و معامله به هر صورتی که انجام پذیرد، تاثیری بر شکل گیری آنها نخواهد داشت، لذا شیوه ظهور و احکام مربوط به آنها نیز در هر دو نوع قرارداد یکسان می باشد و نیازی به بررسی مجدد در قراردادهای الکترونیکی ندارند. در صورتی که در برخی دیگر از خیارات از جمله خیار مجلس، خیار تدلیس، خیار رویت و تخلف وصف، و خیار تخلف شرط، بستر الکترونیکی انعقاد قرارداد تاثیری بسزا بر نحوه تحقق آنها یا امکان وقوع آنها داشته است.

کلیدواژه ها:

قراردادهای الکترونیکی ، خیار ، فسخ ، بیع