سیاست کیفری سنجیده در اشتباه در شخص در جرم قتل

قتل بزرگترین تعرض به تمامیت جسمانی اشخاص است که خود دارای انواعی است و بر اساس عنصر روانی شدت ان مشخص می گردد.قتل در قانون مجازات اسلامی به مواردی همچون قتل عمد ،قتل شبه عمد، قتل خطای محض تقسیم می گردد . عنصراصلی در توجه به مسیولیت کیفری قصد بزهکار است هرگاه این قصد مخدوش شود به میزان خدشه دارشدن قصد تام از میزان مسیولیت کیفری کاسته خواهد شد.بنابراین عدم تحقق قصد تام موجب خواهد شد که در میزان مسیولیت کیفری مرتکب تغییر ایجادشود. این عنوان عدم تحقق قصد تام در حقوق جزا تحت عنوان اشتباه مورد بحث قرار می گیرد که مصادیق ان عبارتند از : الف)اشتباه در هویت مقتول ب)اشتباه در هدف ج)عدم تحقق قصد که در تعبیر خاص اکراه در قتل نامیده می شود.اشتباه در جنایات علیه تمامیت جسمانی اشخاص می تواند اشکال مختلفی داشته باشد که مهم ترین انها اشتباه در هدف و هویت می باشد.این موضوع در زمان حکومت قوانین کیفری گذشته وحتی قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 محل اختلاف میان حقوقدانان می باشد و فقها هم نظرات مختلفی ابراز نموده اند.در اشتباه در هدف بر اثر عواملی چون خطا در هدف گیری یا وزش باد ضربه یا تیر کسی به جای برخورد باهدف مورد نظر به دیگری برخورد می کند که در قانون چنین قتلی خطای محض دانسته شده است اما در اشتباه در هویت مرتکب به همان کسی که وی را مورد هدف قرار داده ضربه می زند در حالیکه به دلایلی در شناسایی وی دچار اشتباه شود که این جنایت عمدی محسوب می شود .