بررسی حریم خصوصی افراد و ابعاد آن

حریم خصوصی آن قسمت از خصوصیات یا ویژگی های مربوط به فرد است که دیگران حق دخالت در آن را بدون رضایت شخص ندارند. به تعبیری دیگر حق خلوت نیز می نامند. هر کسی حق دارد از افراد عادی و حکومت، انتظار احترام به حریم شخصی اش را در کلیه ابعاد آن داشته باشد تا بتواند در زندگی اجتماعی حوزه فردی و مستقلی داشته باشد. یکی از وظایف مردم و حکومت حمایت از این حق و جلوگیری از تجاوز و تعدی علیه حریم خصوصی افراد می باشد. در حقوق اسلام این حق مورد حمایت قرار گرفته است از جمله در قرآن کریم در چندین مورد، بر این حق تاکید شده است که می توان به آیات 27 و 28 سوره نور و 11 و 12 سوره حجرات اشاره نمود. در قانون ایران بطور سنتی محل سکونت و سایر ابعاد جسمانی و خانوادگی اشخاص در قانون مجازات اسلامی و سایر قوانین متفرقه از تعرض مصون مانده اما ابعاد ذهنی مورد مصونیت قرار نگرفته است. در اسناد بین المللی نیز در ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده 18 اعلامیه اسلامی حقوقی بشر بصورت خاص و شفاف به حمایت از حریم خصوصی پرداخته است. در این تحقیق قصد داریم ابعاد فقهی و حقوقی حریم خصوصی و محدوده تحت پوشش آن را بررسی نماییم. هدف از طرح این پژوهش، بررسی و واکاوی ابعاد حریم خصوص است که متاسفانه نه در نظام حقوقی ایران و نه در نظام حقوقی سایر کشورهای مسلمان در تدوین قوانین و مقررات مختلف، اهمیت این حق چنانکه باید درک نشده و حمایت های لازم از آن صورت نگرفته است و به دلیل نبود ضمانت های اجرای مناسب شاهد نقض برخی از مصادیق این حق توسط افراد و یا حتی دولت ها می باشیم.که با اتمام این پروژه و ارایه آن به مراجع امنیتی بتوانیم برخی از مشکلات فعلی را حل و یا مجریان را برای رفع این نقض به تکاپو وادار نماییم.

کلیدواژه ها:

حریم ، حریم خصوصی ، حریم عمومی ، حریم روانی