ارزیابی تجویز یا تحریم نکاح کودک از منظر قانون و روانشناسی

ازدواج یکی از مهم ترین مسایل اجتماعی و پایه تشکیل خانواده و اساس جامعه است. ازدواج می تواند در سنین مختلفی روی دهد، بنابراین در جوامع مختلف با توجه به معیارهای گوناگون، از جمله بلوغ جنسی، بلوغ فکری، مذهب و... سنین مختلفی برای ازدواج تعیین شده است. امروزه در بیشتر جوامع پیشرفته ازدواج زیر 18 سال، ازدواج کودکی و زیر سن قانونی محسوب می شود. در ایران سن ازدواج برای دختر حداقل 13 و برای پسر 15 سال تمام در نظر گرفته شده و کودکان زیر این سنین نیز، با اذن ولی و تشخیص دادگاه،می توانند ازدواج کنند. مروری بر برخی مطالعات در این پژوهش، نشان می دهد که هرچند ازدواج در سنین پایین می تواند باعث جلوگیری از بالا رفتن سن ازدواجو جلوگیری از برخی انحرافات و کج روی های جنسی و اخلاقی گردد و هرچند ممکن است باعث مسیولیت پذیرتر شدن افراد گردد، اما نمی توان از آثار سوء آن چشم پوشی کرد. اگرچه قانون، ازدواج در سنین پایین و حتی زیر 13 سال را تحت شرایطی مجاز دانسته، اما جدیدترین یافته های روانشناسی حاکی از آن است که ازدواج در سنین پایین بیشتر آسیب زاست و با پیامدهایی همچون ولادت های متوالی، مرگ حین زایمان، خشونت علیه زنان و ازدواج های اجباری و آسیب های روحی و روانی همراه است. بنابراین روانشناسی امروز، نسبت به ازدواج های کودکی اظهار نگرانی کرده و آن ها را آسیب زا می داند.

کلیدواژه ها:

ازدواج ، کودک ، تجویز ، تحریم ، قانون ، روانشناسی