بررسی آثار حاکم بر قراردادهای مرتبط با آثار ادبی و هنری

آثار ادبی و هنری آثاری هستند که ضمن این که دارای اصالت هستند و به شدت وامدار شخصیت نویسنده یا هنرمند می باشند قابلیت این را دارند که به صورت قراردادی به دیگران منتقل گردند تا حق بهره برداری مادی از آنها در اختیار منتقل الیه قرار گیرد.به هر روی قراردادهای مرتبط با این آثار علاوه بر این که در برخی موارد مانند ارکان قراردادی که شامل وجود اراده وهمچنین طرفین قراردادها و ایجاد رابطه حقوقی می باشند با سایر قراردادها مشابهت دارند و مشترک هستند در عین حال به دلیل اقتضایات و ویژگیهایی که دارند باید برای آنها قالبهای قراردادی خاصی را در نظر گرفت.هر چند در فقدان چنین قالب های از پیش تعیین شده ای در حال حاضر بهترین راهکار ممکن، استفاده از قراردادهای ماده10 قانون مدنی است که طرفین قراردادهای مرتبط با این آثار می توانند با توجه به این اصل، آزادانه آثار و نتایج قرارداد را هر گونه که مایل باشند، تعیین کنند. فقط تنها محدودیتی که در زمان انعقاد این قراردادها در قالب ماده 10 ق.م. باید رعایت شود این است که اینگونه قراردادها نباید مخالف قوانین آمره، اخلاق حسنه و نظم عمومی جامعه باشد.نتیجه دیگری که از انجام تحقیق حاضر حاصل گردید این بود که قراردادهای موضوع این مقاله چنان چه صحیحا منعقد گردند دارای آثار حقوقی مهمی مانند ایجاد تعهدات اختصاصی و مشترک برای طرفین و نیز حق تعقیب پدیدآورنده و حق پدیدآورنده نسبت به اصلاح یا استرداد اثر و...می باشند.

کلیدواژه ها:

قرارداد ، آثار ادبی و هنری ، پدیدآورنده ، منتقل الیه ، مالکیت فکری