سنت های حاکم در تحقق حاکمیت قانون

موضوع این مقاله بررسی سنت های حاکم در تحقق حاکمیت قانون می باشد . مفهوم حکومت مقید به قانونی برتر را می توان درمنازعات قرن هفدهم میان سلطنت طلبان طرفدار نظریه حق الهی پادشاهان از طرفی ، و پارلمان از طرف دیگر ، و همچنین اصرارقضات بر برتری نظام حکومتی بر مبنای قانون ردیابی کرد . تقید حکومت مطلقه به اصول و قواعدی تدوین شده در سندی باعنوان قانون اساسی ، محصول مجاهدت ها و تلاش هایی است که در نقطه اوج خود ، در قالب انقلاب های سیاسی – اجتماعی ظاهر شده اند . تا آنجا که پس از انقلاب فرانسه در در ماده 16 اعلامیه حقوق بشر و شهروند 1789 آمده است : در جامعه ای که حقوق در آن تضمین یا تفکیک قوا تاسیس نشده است ، قانون اساسی وجود ندارد . ساختار این مقاله در طی دو فصل تهیه شده است که فصل اول را به بررسی سنت های متنوع حاکمیت قانون می پردازد و فصل دوم را نیز به بررسی سنت آلمانی حاکمیت قانون اختصاص می دهد . نتیجه ای را که پس از بررسی مباحث مطرح شده می توان گرفت این است که فهم یکنواختی و تفاوت های قانون در این سنت هاست و اهداف مبانی حاکمیت قانون را در این بحث می توان در اصل 2 قانون اساسی مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

قانون ، سنت ، حاکمیت ، تحقق