مبانی فقهی و حقوقی حکم غیابی

اصل دادرسی علنی نیز اقتضاء میکند که متهم درجلسه دادگاه حضور یابد و از دلایل گردآوری شده علیه خودآگاه شود و با توجه به آن ها از خود دفاع نماید. لذا حق حضور متهم یکی از لوازم دادرسی منصفانه است. اما با این حال در مواردی هم جلسه دادرسی بدون حضور یکی از طرفین تشکیل می شود، که این امر یکی از موضوعات بسیار مهم در امر قضایی می باشد؛ که از آن به جلسه محاکمه و رایی که در آن صادر می شود به حکم یا رای غیابی تعبیر می شود. حکم غیابی اصطلاحی است در علم حقوق که عبارت است از رایی که دادگاه در غیاب مدعیعلیه صادر میکند، خواه به سود وی باشد خواه به ضرر او. در حقوق ایران از ابتدا صدور حکم غیابی تحت شرایطی مشروع دانسته شده است. تحقیق حاضر به صورت توصیفی-تحلیلی و با هدف بررسی حکم غیابی و تاثیر مثبت و منفی آن در نظام حقوقی ایران انجام پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

حکم غیابی ، ابلاغ واقعی ، مبانی فقهی ، مبانی حقوقی