بررسی تطبیقی اعاده حیثیت در حقوق کیفری ایران و مصر

اعاده حیثیت قضایی و قانونی تدبیری برای تسهیل حضور محکوم در جامعه و اعمال رافت نسبت به اوست که با محو سابقه محکومیت کیفری از سجل (شناسنامه) قضایی شخص، مجازاتهای تبعی مترتب بر محکومیت کیفری را ساقط کرده و حقوق سیاسی و اجتماعی شخص را به او باز می گرداند. ماده 62 مکرر قانون مجازات اسلامی قدیم ، تلاشی در خور اما ناقص برای استقبال از تاسیس اعاده حیثیت قانونی بود که با پذیرش برخی از آثار اعاده حیثیت، نهاد اعاده حقوق اجتماعی به محکوم را تداعی می کند و نیازمند بازنگری و اصلاح است. در این پژوهش به بررسی و مطالعه تطبیقی نهاد حقوقی اعاده حیثیت در حقوق کیفری ایران و حقوق کیفری مصر پرداخته ایم که ابتدا به کلیات آن پرداخته و اعاده حیثیت را از لحاظ لغوی و اصطلاحی و فقهی کاملا بیان و تعریف کرده ایم سپس در مباحث بعدی به مبانی نظری اعم از نقلی و عقلی این نهاد پرداخته ایم و قلمرو اعاده حیثیت را در زمان و مکان شرح داده ایم در ادامه اعاده حیثیت را در اثر اشتباه و تقصیر قضات بررسی کرده نهایت در مبحث پایانی این پژوهش به بررسی و شناخت حقوق کیفری کشور مصر پرداخته و موضوع اعاده حیثیت را در قوانین کیفری مصر طالعه و بررسی کرده ایم. روش تحقیق در این مجموعه مبتنی بر شیوه کتابخانه ای است که از منابع مدون مشتمل بر مجموعه قوانین ایران و مصر ، کتب ، رساله ها ، مقالات ، جزوات و سایت ها استفاده شده است که پس از گردآوری مطالب مورد نظر به تطبیق ، تلفیق ، تجزیه و تحلیل این موارد پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اعاده ، حیثیت ، جبران خسارت ، ضرر و زیان ، محرومیت اجتماعی ، توبه