بررسی جرم همجنسگرایی در حقوق کیفری ایران

همجنسگرایی به عنوان یک واقعیت اجتماعی در سرتاسر جهان و در طول تاریخ موضوع بحث و بررسیهای فراوان و احکام متعدد قرار گرفته است. این پدیده برای نخستین بار به عنوان یک عنوان مجرمانه خاص در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 مورد جرمانگاری قرار گرفته است. در بررسی این عنوان مجرمانه خاص و سیاستکیفری و مبنای جرمانگاری این پدیده در حقوق کیفری ایران میتوان به رویکردهای متنوعی که نسبت به آن وجود دارد اشاره کرد. رویکرد علمی، رویکرد عرفی - عقلی و رویکرد دینی. رویکرد علمی عبارتست از دیدگاه و نظرات جامعه پزشکی که تفاوت های ژنتیکی، بیولوژیکی، روانشناختی افراد همجنس گرا را مورد مطالعهقرار می دهد. رویکرد عرفی – عقلی که در طول تاریخ بر اساس زمان و مکان دچار تحولاتی شده است. آنچه که در این رویکرد مورد بحث قرار می گیرد، همجنسگرایی به عنوان یک رفتار است، چرا که همجنس گرایی با رفتار همجنس گرایانه تفاوت دارد. رفتار نوعی واکنش است که در نتیجه تمایل و گرایش به وجود می آید. رویکرد دینی- چه در مسیح و یهودیت و چه در اسلام، عبارتست از اعتقاد راسخ بر قبح همجنس گرایی و منع رفتارهای جنسی همجنس گرایانه. نظرگاهی که در آیاتو روایات اسلامی به خوبی مشهود است. در زمینه مبنای جرم انگاری با برشمردن نظریاتی که در اصل ضرر، اصل حمایتگرایی قانونی )پدرسالاری( واصل اخلاقگرایی قانونی مطرح شده است، نهایتا اصل اخیر پاسخ جرمانگاری همجنسگرایی است. بررسی رفتارهای همجنسگرایانه به عنوان ماهیت مجرمانه قابل مجازات، از طرفی رفتارهای جنسی افراد ترنسکشوال را نیز دربر میگیرد. با توجیه دلایل و ضرورتهای جرمانگاریهمجنسگرایی و قرار گرفتن این عنوان مجرمانه در طبقه جرایم جنسی، به نظر میرسد در سیاست کیفری ایران در قبال جرم انگاری این پدیده، ممنوعیت رفتارهای همجنسگرایانه است نه جرمانگاریگرایش و تمایلات درونی. در این نوشتار در نگاهی همه جانبه سعی میشود به پدیده همجنسگرایی از دریچه حقوق کیفری ایران تامل و بررسی شود

کلیدواژه ها:

همجنس گرایی ، لواط ، مساحقه ، جرمانگاری