بررسی رابطه ی خود ارزشمندی و انگیزه پیشرفت با رویکردهای مطالعه (سطحی و عمیق)

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی خود ارزشمندی و انگیزه پیشرفت با رویکردهای مطالعه (سطحی و عمیق) انجام شد. بدین منظور 205 دانش آموز مقطع پیش دانشگاهی، به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای، انتخابشدند. روش این پژوهش پیمایشی از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه راهبردهای مطالعهمارتون و سالجو (1996-1976 ،(پرسشنامه خودارزشمندی کروکر و همکاران (2003 (و پرسشنامه انگیزش پیشرفتهرمنس (1970 (استفاده شد. تحلیل دادهها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تکمتغیره و چند متغیره انجام پذیرفت. یافتهها نشان داد همبستگی مثبت معناداری بین انگیزش پیشرفت و خودارزشمندی درونی با راهبرد مطالعه عمیق و همبستگی منفی معنیداری بین خودارزشمندی بیرونی با راهبرد مطالعه عمیق وجود دارد. نتایج نشان دهنده این است که همبستگی منفی معناداری بین انگیزش پیشرفت و خودارزشمندی درونی باراهبرد مطالعه سطحی و همبستگی مثبت معنیداری بین خودارزشمندی بیرونی با راهبرد مطالعه سطحی وجود دارد. همچنین بر اساس نتایج مشاهده شد که رویکرد مطالعه عمیق و سطحی توسط خودارزشمندی درونی و بیرونی وانگیزش پیشرفت پیشبینی میشود. درمجموع با توجه به نتایج حاصله و اهمیت رویکردهای مطالعه در یادگیری دانش آموزان، باید گفت توجه به اهمیت سازه هایی نظیر خودارزشمندی و انگیزش پیشرفت در این ارتباط ضروری به نظرمیرسد.

کلیدواژه ها:

رویکردهای مطالعه ، خودارزشمندی ، انگیزش پیشرفت ، دانش آموزان