بررسی جلوه های طبیعت گرایی عرفانی در دفتر پنجم مثنوی معنوی

توجه مولانا به طبیعت و ذوق شاعرانه او، و نگاه وی به قرآن دلیلی روشن برای بیان مقاصد تعلیمی و عرفانی وی میباشد، چیرگی اعجاب انگیز مولانا بر الفاظ و عبارات و تصویری که از جلوه های طبیعت گرایی عرفانی دارد، مخاطب را به تفکر به قدرت لا یزال الهی سوق میدهد خواننده درمثنوی گاهی خود را در باغ و بوستانی می یابد××که درآن گل یاسمن ومریم زبان گشودند و هریک سخنی می گویند ، بلبل و کبوتر نغمه توحید سر داده اند، سرو قیام کرده و سر بر خاک عبودیت در جستجو و تکاپوی رفتن و رسیدن به قاف قربت اند ، بنابراین بررسی جلوه های طبیعی در مثنوی راهگشای ورود به عالم عرفانی مولاناست.در این مقاله بررسی بسامد و صور خیال در عناصر طبیعی در عناصر طبیعی در اشعار مولانا در دفتر پنجم مثنوی معنوی مورد بررسی قرار می گیرد و هدف ما بررسی جلوه های طبیعت گرایی در دفتر پنجم می باشد عناصر طبیعی به سه بخش تقسیم می شود. عناصر طبیعی آسمانی ،عناصر طبیعی دریایی ، عناصر طبیعی زمینی، در این مقاله سعی شد تا فرهنگی جامع و موضوعی از همه جلوه های طبیعی که در دفتر پنجم مثنوی به کار رفته است فراهم آید . امید است قدر این آثار ارزشمند را بدانیم و از دریای بیکران عرفان و معرفت بهره ببریم و در زندگی از بزرگانی هم چون مولانا بیاموزیم.