نقد بلاغی در شعر احمد رضا احمدی

تخیل ابزاراصلی شاعران محسوب می شودذهن. خل6اق شاعران فحل ،زیبایی های لازم برای خلق یک اثر منحصر به فرد را طوری به کار می گیرد که دلنشینی و گوش نوازی شعرش ، هر خواننده ای را مسحور می کند .عناصر و عوامل زیبایی شعر متعددند و هر شاعری در هر دورهای میکوشد تا شعرش آراسته به همین عناصر زیبایی باشد .با نقد بلاغی درشعر هر شاعرمی توان به میزان هنرمندی وی دربه کارگیری صنایع معنوی پی برد. دراین پژوهش با پرداختن به مولفه های تصویر ساز مجاز ، تشبیه ، تشخیص ، استعاره ، نماد ، کنایه ، حس آمیزی ، و پارادوکس ، تصاویر زیبایی شعری احمدی تشریح شده است . احمدی با به کارگیری ماهرانه عناصر خیال انگیز و با نگرشی نوین ، شعر خود را ازتصاویر تکراری شعر سن6تی رها کرده و با استفاده از صنایع بدیعی موف6ق، به خلق صاویرت بدیع و خل6اقانه شده به طوری که شعرش در ردیف آثار برجسته قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

احمدرضا احمدی ، بلاغت ، بدیع ، صناعات ادبی .