آسیب شناسی قوانین منابع طبیعی در خصوص تشخیص اراضی ملی

منابع طبیعی شامل عرصه و اعیانی جنگل ها ، مراتع و بیشه های ط بیعی واراضی جنگلی است . به عبارت دیگر قانونمند شدن حفاظ ت و بهره برداری از این منابع در هر کشوری امری گریزناپذیر است ، به خصوص با توجه به اهمیت و نقشی که امروزه زمین در حفاظت از محیط زیست و به عبارت دیگر در تمامی جنبه های زندگی انسان ایفا می نماید. در کشور ایران نیز، برای اولین بار در سال 1431 هجری شمسی به موجب قانون ملی شدن جنگل ها و مراتع ، این اراضی ملی اعلام گشت و در پی این اعلام این اراضی از مالکیت خصوصی خارج شد و وارد مالک یت عمومی گشت که دولت به نمایندگی از ملت آن را اداره مینماید. اما امروز با وجودی که نزدیک به نیم قرن از تصویب اولین قانون ملی شدن جنگلها و مراتع کشورمیگذرد، هنوز دعاوی مرتبط با اراضی اختلافی ، حجم بسیار زیادی از دعاوی قضایی را به خود اختصاص داده است . مسیله ای که در این خصوص بسیار اهمیت پیدا میکند مسیله محیط زیست و حفاظ ت و حمایت از آن است که در وهله اول هدف اولیه قانونگذار از تص ویب قوانین ، ملی شدن اراضی بوده است . با این وجود دعاوی که بر سر مالکیت این زمین ها وجود دارد روز به روز این زمین ها را بیشتر در معرض تخریب و نابودی قرار می دهد و لذا این امر مصداق نقض غرض محسوب می گردد ، چرا که اگرچه تصویب این قوانین هدف حمایت از این اراضی و اعمال حاکمیت دولت را دنبال مینماید، اما افزایش دعاوی بر سر این اراضی توسعه پایدار آن را تحت الشعاع قرار می دهد. در این مقاله هدف ما بررسی نواقص ، ابهامات و اغتشاشات قانونگذاری است که منجر به بروز این موارد گشته است .

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، جنگل ، مراتع و بیشه های ط بیعی ، اراضی جنگلی ، قانون