بررسی وضعیت آمایش سرزمین استان گیلان( با تاکید بر تحلیل سیاسی )

اجتناب از بخشی نگری و اتخاذ دیدگاهی تعادل گرا و جامع نگر، نیازی بود که پیدایش مقوله آمایش سرزمین را ضروری میساخت. مقولهای که با بهرهمندی از سازمان فضایی منسجم، اثربخش، دستیابی به توسعه پایدار در ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادیو فرهنگی را مورد توجه قرار میداد. بر این اساس انجام مطالعات سیاسی بهعنوان یکی از محورهای اساسی توسعه پایدار با هدف شناسایی ساختار قدرت و ترسیم عوامل موثر بر شکلگیری قدرت در استان گیلان، پس زمینه سیاسی تنظیم سند آمایش سرزمینرا فراهم خواهد کرد که انتظار میرود حاصل یافتههای مطالعات به ارایه تحلیل در حوزه ارتباطات و شبکههای مدنی، ارتباطاتسیاسی – اجتماعی، توزیع قدرت در استان، نهادهای انتخابی – انتصابی، کارکرد جغرافیای فیزیکی استان در سطح ملی، ارتباطات سیاسی برون مرزی استان، جایگاه اشخاص موثر در روابط و پدیدههای سیاسی اجتماعی، پیوند دولت – ملت( سطح مشارکتسیاسی در انتخابات، قانونگرایی، جامعهپذیری، مشارکت اجتماعی، همگراییها و واگراییها)، تهدیدات سیاسی و تبیین عدمتعادلهای سیاسی عمده موجود در نظام فضایی استان، به همراه ذکراصلیترین نقاط ضعف و قوت و فرصتها و تهدیدها وتوصیههای سیاستی بیانجامد. این مقاله با استفاده از روش اسنادی و بهرهگیری از منابع آماری از قبیل آمارهای توصیفی، نتایج سرشماری و نفوس مسکن، کتب و گزارشهای تحقیقی، با تمرکز بر مشارکت سیاسی افراد در امر انتخابات و تاثیر آن بر نظام سیاسی و آمایشی استان گیلان میباشد. نتایج تحقیق حاکی از بالا بودن مشارکت افراد در امر انتخابات و سایر مسایل سیاسی در استان نسبت به سایر استانها است.

کلیدواژه ها:

آمایش سرزمین ، استان گیلان ، ابعاد سیاسی ، مشارکت سیاسی