عارفی از ذروه ادب پارسی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 414
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0050
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
مساله اصلی این است که آیاابوسعیدشاعراست یاعارف یافته ها بیانگر است،ابوسعید ابی الخیر یکی از خاصترین، تاثیرگذارترین و متفاوتترین عرفا و شخصیتها در زبان فارسی است.می و میخانه و رند و خرابات حریف ساقی و مرد مناحاتنطررا نغزکن تا نغز بینی گذر از پوست کن تا مغز بینی اولین کسی است که سماع، شور، وجد، و حال را وارد عرفان کرد و آن را دربین مریدان خویش رواج داد. صاحب یک جهان بینی عرفانی منظوم است ، ازاین باب نامش با عرفان و شعر پیوندی عمیق یافته است. نتایج مطالعات نشان می دهد، ایشان قافله سالار ادبیات منظوم عرفانی در ادبیات دری می باشند و نخستین شعرهای صوفیانه دری درآثارایشان مشاهده می شود. مفاهیم شریعت، طریقت و حقیقت را به عنوان مبانی فکری ابوسعید می دانند. نقش عرفانی واشعار وآثار ابوسعید سال ها در راه سالکان و روندگان مکتب عرفان وشعروادب فارسی ادامه داشته که این تاثیر تا دوره معاصر نیز به چشم می خورد.
نویسندگان
کبری رحیمی
کارشناس ارشد مطالعات زنان
سعدالله رحیمی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :