بررسی تطبیقی مفهوم تجلی در دیوان حافظ و قصیده ی تاییه ی کبری ابن فارض
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 470
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0082
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
امروزه ادبیات تطبیقی در جهان رشد و گسترش زیادی کرده ،به گو نه ای که بیشتر دانشکده های جهان گروه ادبیات تطبیقی با انواع گرایش ها را دارا می باشند. بر این اساس نگارنده برآن شد تا در این راستا میان اندیشه های عرفانی حافظ درمبحث تجلی و صوفی نامدار ابن فارض حموی مقایسه ای هر چند مختصری داشته باشد،تا به یکی از اهداف ادبیات تطبیقی که همانا تفاهم و نزدیکی میان مردم جهان از طریق آشنایی با ادبیات سایر ملتهااست دست یافته باشد . تجلی نور مکاشفهای است که از حضرت حق بر دل عارف ظاهر می گردد، و دل را می سوزد و مدهوش می کند . در عرفان نظری و حکمتاشراقی و ذوقی ،خلقت جهان عبارت از؛ تجلی حق که بر اساس آن خداوند همه چیز را آفرید.حافظ آفرینش جهان را آفرینش حبی، و ناشی از تجلی الهی می داند ابن فارض معتقد است که، هر زیبایی و ملا حتی که در جهان است به واسطه ی زیبایی حضرت محبوب و خداوند می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آمنه باطانی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :