تجلی قرآن و حدیث درآیینه اشعار عطار نیشابوری

عطار نیشابوری ( 537 م- 618 ق) یکی از عارفان و شاعران نام آور ایرانی در پایان سد ه ششم و آغاز سده هفتم است. او از نخستین کسانی است که به شکل گسترده به نشر و تدوین مفاهیم دینی و اخلاقی و عرفانی در شعر خود همت گماشت و بر بسیاری از شاعران تاثیر گذاشت یکی از خصوصیات بارزی که به عمق و عظمت آثار او افزوده استفاده از آیات قرآن کریم و احادیث میباشد و راز ماندگاری نام عطار در آسمان ادب پارسی را باید در اعتقاد شاعر به قرآن و حقایق عملی و زندگی معنوی و حیات عرفانی او جستجو کرد. وی برای تبیین مفاهیم دینی و اخلاقی مورد نظرش به وفور در اشعار خود از آیات و احادیث بهره گرفته است . در این پژوهش بعد از بررسی و تحلیل جلوه های آیات و احادیث بر اشعار عطار مو ضوعات اخذ شده او از آیات و احادیث تحت عناوینی تقسیم بندی گردیده است و این بررسی نشان می دهد که او در آثار خود از اغلب سورهها، بهره گرفته و اشعارش تحت تاثیر آیات و مفاهیم بوده است. در این پژوهش، برآنیم تا جلوهایی از موضوعاتمختلف قرآن و حدیث را که در آیینه اشعار عطار نیشابوری نمایانگر شده است، و انواع تاثیرپذیری را بررسی نماییم.

کلیدواژه ها:

قرآنکریم ، احادیث ، عطار نیشابوری ، شعرفارسی ، شیوههای تاثیرپذیری