پاسداشت طبیعت و ترحم بر حیوانات در تذکره الاولیاء عطار
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 604
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0205
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
در نگاه عارفان و خداخواهان و خداخوانان جهان آیینه ی جمال حضرت رحمان است و همه ی موجودات ذکر جمیل حضرت حق را بر لب دارند. در این نگاه جهان آیینه ای است که هه ی موجودات بر وحدانیت خداوند گواهی می دهندو جلوه ای از قدرت خالق به شمار می روند و از این نگاه هر آنچه در زمین و آسمان است صاحب حرمت و کرامتند. در باور دینی ما مسلمانان نیز در این زمینه تاکیدات فراوانی شده است و ادبیات فارسی ما نیز عارفان فراتر از نگاه سطحی بهجهان و پدیده هایش نگاهی عمیق و دقیق به بحث خلقت و خالق داشته اند که نمود آن رادر نظم ونثر فارسی می بینیم.تذکره الاولیاء عطار یکی از این آثار ارزنده و گرانسنگ است که با ذکر احوال عارفان بر پاسداشت زمین وزندگان درآن تاکید شده است. در این روزگار که محیط زیست به یک معضل جهانی تبدیل شده است نگاه روشن عارفان می تواند برای همه ی ما درس آموز باشد.
کلیدواژه ها:
پاسداشت طبیعت و حیوانات در اسلام ، ترحم به حیوانات در ادب فارسی ، پاسداشت طبیعت و ترحم برحیوانات در تذکره الاولیاء عطار
نویسندگان
اسماعیل حسین پور
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی – واحد مشهد
صغری مرادیان
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور بجنورد
میترا مرادیان
دانشجوی دوره کارشناسی دانشگاه تربیت معلم بجنورد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :