اعتیاد به مواد مخدر و پیامدهای اجتماعی آن در دورهی صفویه

یکی از آسیبهای اجتماعی در زمان صفویه، اعتیاد به مواد مخدر بود. مصرف مواد مختلفی مانند تریاک، کوکنار، تنباکوو مشتقات گیاه شاهدانه، طیف گستردهای از جامعه را در دامان اعتیاد گرفتار ساخته بود. در این پژوهش با روش تحقیقتوصیفی تحلیلی به بررسی این مسیله پرداخته شده است. بر اساس یافتههای پژوهش، گرایش به مصرف مواد مخدر، انگیزههای متفاوتی داشت که از بین آنها، نیاز به تفریح و سرگرمی، گرایشهای فرقهای و نیازهای جنسی قابل توجه بود.از پیامدهای مهم اعتیاد، میتوان به آسیبهای جسمانی، مشکلات روانی مانند افسردگی و تاثیر منفی در رشد اقتصادی جامعه اشاره کرد. حکومت صفوی در بیشتر موارد با گسترش اعتیاد در جامعه مبارزه می کرد؛ اما به علت گرایش عمومی به مصرف این مواد و ضعف قدرت اجرایی، هیچ یک از اقدامات حکومت نتوانست مانع از گسترش اعتیاد در جامعه شود و این آسیب اجتماعی در دورههای بعد نیز دامنگیر جامعه ایرانی بود

کلیدواژه ها:

آسیبهای اجتماعی ، مواد مخدر ، دوره صفویه