جایگاه عشق در اشعار منوچهر آتشی وعلی باباچاهی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 598
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0258
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
یکی از موضوعات پربسامد درمجموعه دیوان شاعران معاصر البته با رنگ و بوی خاص، عشق و متعلقات آن است که بررسی زوایا و ابعاد آن در شعر معاصر نیازمند پژوهشی کلان و فراگیر است. در این میان منوچهرآتشی و علی باباچاهی درکنار شاعران بزرگ معاصر، دو شاعر برجسته و تاثیرگذار برجریان شعر فارسی هستند که در حوزهی یاد شده با رویکردی تازه هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت اشعار بسیاری را سروده اندکه با نگاه به موضوع عشق و رویکرد این دو شاعرچنین برمیآید که دست یافتن به تصویری از ذهنیت غنایی آنها به چند غزل و تغزل محدود نمیشود و باید در سراسراشعارشان بازجسته شود؛ چراکه آتشی و باباچاهی عشقشان را نه خلاصه در یک فرد که به سراسر هستی معطوف داشتهاند و برخلاف شاعران کلاسیک و بسیاری از معاصران، از منظر عشق تنها به معشوق واقعی وآرمانی ننگریسته اند. نگاهعاشقانهی انسانگرایانه، ویژه و فراگیر آنان کل هستی را در برمی گیرد و به غیر از معشوق، طبیعت و انسان را نیز مینوازد. هرچند عشق آتشی آکنده از درد و جدایی است، مولفهای که در شعر باباچاهی کمرنگ است. در این پژوهش تلاش شده با استفاده از روش توصیفی تحلیلی مضمون عشق در اشعار این دو شاعر برجستهی جنوبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و شباهت و تفاوت موجود در نگرش ایشان با استناد به اشعارشان تبیین گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسرین مظفری
استادیار دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، گروه دروس عمومی
مرضیه نوروزی
کارشناس ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :