بررسی تطبیقی زهدیات ابوالعتاهیه و خاقانی در نهج البلاغه
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 501
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0306
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
زهد در همه دوره ها و دین ها و در آیین ها و ادبیاتها به گونه های مختلف، همیشه جولانگاه شاعران بوده است. شعر زهدی یکی از موارد تلاقی شعر و ادبیات با اندیشه های دینی است. ابوالعتاهیه و خاقانی شروانی از سرایندگان زهد در ادبیاتی جداگانهو زبانی متفاوت هستند که سروده های زاهدانه خود را با حکمت و پند و اندرز در آمیخته و با تاثیر پذیری از قرآن و نهج البلاغه، سروده های خود را که از دلهایشان می جوشید، با معانی آسان و مستقیم سعی در انتقال معانی زهدآمیز به مخاطب باشیوه خطابی مشترک داشتند؛ این مضامین مشترک شامل: دنیا، دل نبستن به آن و رهایی از آن، غفلت کردن در دنیا، جهاد بانفس، توبه کردن، تقوا پیشه کردن، حسابرسی انسان و روز قیامت است. نگارندگان این مقاله در صددند با یک روش توصیفی- تحلیلی به بررسی و واکاوی مولفه های مشترک اشعار این دو شاعر در زمینه زهد و تطبیق سروده های شان با نهج البلاغه بپردازند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سعید نیسی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
سیدمصطفی نژادموسوی
کارشناس ارشد فقه و مبانی حقوق دانشگاه آزاد اسلامی قم
سیدامیر نژادموسوی
کارشناس علوم تربیتی دانشگاه لرستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :