عشق شهریار؛ غنچه مجاز، گل حقیقت

شهریار از شاعران بنام و تاثیر گذار ادب معاصر ایران است، آوازه عشق ورزی وی به گوش همگان رسیده، عشق هسته اصلی و خمیرمایه اشعار شهریار است، به ویژه عواطف عاشقانه و غنایی که تنها در حد لق لق زبانی نیست بلکه خود شاعرآنها را زندگی کرده و به صورت تجربی از درد فراق و انتظار و اشتیاق و با تعبیرهای زیبای شعری بدان اشارت کرده است، و عروج از عشق مجاز به عشق الهی نیز از مضامین پربسآمدی است که در این مقال به منصه بحث گذاشته شده، مضافبر این عشق شهریار به نوع انسان در شعر او انعکاس گسترده ای دارد، با تدبر و تعمق در شعر شهریار دریافتیم که عشق وی سیر طبیعی داشته، شاعر ابتدا به یک تن دلبسته و سرانجام همه انسانهای روی زمین را دوست داشتنی یافته، و بدینگونه شاعر عاشق از پل مجاز به شاهراه حقیقت واصل شده است. این پژوهش مختصر دریچه ای است به دنیای سراسر عشق شهریار

کلیدواژه ها:

شهریار ، عشق ، مجاز ، حقیقت ، انسانیت