استعاره در اشعار عرفانی ابن الکیزانی
محل انتشار: کنگره بین المللی زبان و ادبیات
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 475
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPMCONF01_0578
تاریخ نمایه سازی: 7 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
اشعار ابن الکیزانی، عارف و صوفی مصری قرن پنج هجری، یا در وعظ و ارشاد است و یا در عشق و عرفان. یکی از راههای بیان حقایق بیان ناپذیر عرفانی استعاره است. شعر ابن الکیزانی از عشق زمینی، دوری و هجران و رنجهای عشق مادی آغاز میشود تا به عشق الهیو حقیقی میرسد. عشق از مهمترین عناصر و عالیترین مقامات در عرفان بوده و بر دو نوع است؛ حقیقی و مجازی. غزل عاشقانه که در عشق الهی سروده میشود در ابتدا به صورت عشقبشری و سخن از اوصاف و اخلاقیات انسانی بوده که دارای نوعی عواطف روحانی است، سپس تطور مییابد تا به آخرین درجه عشق که همان عشق الهی است میرسد. استعاره صنعتی است برای بیان تطور این عشق است از فرش تا عرش
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امید ایزانلو
استادیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه کوثر بجنورد
معظمه احمدی
کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات عربی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :